Czym jest glikozyd stewiolowy i jakie ma właściwości?

Glikozydy stewiolowe stały się popularne jako zdrowszy, niezawierający kalorii i odpowiedni dla diabetyków zamiennik cukru. Choć w smaku różni się od niego, są chętnie wybierane przez wiele osób. Czym charakteryzuje się ta znana substancja słodząca?

Pozyskiwanie glikozydu stewiolowego

Glikozydy pozyskuje się z liści stewii, rośliny bytującej w Ameryce Południowej – zwłaszcza w Argentynie i Brazylii. Ekstrakty wytwarza się przy pomocy wody lub pary wodnej, a następnie zagęszcza i formuje w pożądany produkt. Stewię można samodzielnie uprawiać w domowej doniczce – świeże liście są oczywiście najbardziej bogate w składniki odżywcze. Najwygodniejszą wariantem do stosowania w kuchni są jednak gotowe produkty w postaci proszku, soku, płynu lub tabletek.

Właściwości stewii

Glikozyd stewiolowy jest ceniony ze względu na brak kalorii i niewywieranie wpływu na poziom insuliny. Mimo że ma słodki smak, chroni zęby przed próchnicą. Wykazuje się jego działanie przeciwzapalne, grzybobójcze i bakteriobójcze. Może też obniżać ciśnienie i neutralizować działanie wolnych rodników.

Jako słodzik jest odpowiedni dla osób cierpiących na cukrzycę i zmagających się z dietą odchudzającą. Smak stewii jest nawet 200-450 słodszy od cukru, a dzięki odporności na wysoką temperaturę można przy jej pomocy gotować i piec dietetyczne desery. Nie szkodzi jej również niska temperatura, dlatego nadaje się do przygotowywania domowych lodów. Jest wygodna w użytkowaniu. Dobrze rozpuszcza się w wodzie i można ją przechowywać przez długi czas, bez wpływu na utratę właściwości.

Glikozydy stewiolowe stały się popularne jako zdrowszy, niezawierający kalorii i odpowiedni dla diabetyków zamiennik cukru. Choć w smaku różni się od niego, są chętnie wybierane przez wiele osób. Czym charakteryzuje się ta znana substancja słodząca? Pozyskiwanie glikozydu stewiolowego Glikozydy pozyskuje się z liści stewii, rośliny bytującej w Ameryce Południowej – zwłaszcza w Argentynie i Brazylii. Ekstrakty wytwarza…